Julian Tuwim - życie i twórczość
Uchwałą Sejmu VII kadencji z 7 grudnia 2012 rok 2013 ogłoszony został rokiem Juliana Tuwima.
Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 w Łodzi, wspaniały poeta, tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łaciny W latach 1904–1914 był uczniem Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1918). Współzałożyciel kabaretu literackiego Pod Picadorem i grupy poetyckiej Skamander oraz Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych. 5 września 1939 w obliczu wojny poeta opuścił Polskę i wyemigrował do Francji, a następnie w 1940 r. do Rio de Janeiro i Nowego Jorku. Mieszkając w Ameryce publikował swoją twórczość w pismach: Nowa Polska i Robotnik. Do Polski powrócił w czerwcu 1946. Po wojnie skupił się na publikacji tłumaczeń i antologii. W latach 1947-1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego. Zmarł 27 grudnia 1953 w pensjonacie ZAiKS-u Halama w Zakopanem na atak serca. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Rodzina Juliana Tuwima
Ojciec poety, Izydor Tuwim był urzędnikiem i korespondentem Azowsko-Dońskiego Banku Handlowego. Matka, Adela z Krukowskich była córką właściciela drukarni. Siostra, Irena Tuwim, to poetka, tłumaczka literatury dla dzieci i młodzieży. Żoną poety została Stefania Marchew. Ślub odbył się 30 kwietnia 1919r. w Wielkiej Synagodze w Łodzi. Po powrocie z emigracji Tuwimowie adoptowali córkę Ewę. W 2006 r. Ewa Woźniak- Tuwim założyła Fundację im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim. Celem Fundacji jest udzielanie pomocy niepełnosprawnym i nieuleczalnie chorym dzieciom , a także sprawowanie opieki nad dorobkiem artystycznym poety oraz jego siostry
O twórczości Juliana Tuwima
Autor tekstów kabaretowych, rewiowych i politycznych. Współautor i redaktor pism literackich i satyrycznych (Skamander, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski). Jego wrodzoną pasją były języki obce i dlatego część swojej twórczej pracy poświęcił tłumaczeniu dzieł literatury obcej na język polski. Rozpoczął w bardzo młodym wieku tłumaczeniami twórczości Staffa i Słowackiego na język esperanto. Jego pierwsze tłumaczenia można było przeczytać w czasopiśmie Esperantysta Polski. Najbardziej znaną i popularną część twórczości poety, stanowią wiersze dla dzieci. W jego twórczości widać niezwykle bystre myślenie, specyficzny humor oraz świeżość, która nie znika po latach. Wpisał się w historię literatury jako poeta tworzący neologizmy językowe.
Dzieła wybrane
Czyhanie na Boga, Kwiaty polskie, Sokrates tańczący, Czary i czarty polskie, Wypisy czarnoksięskie, Słowa we krwi, Rewolucja w Niemczech, Wiersze zebrane, Rzecz czarnoleska, Treść gorejąca, Lokomotywa, Rzepka, Ptasie radio, O panu Tralalińskim i inne wierszyki, Słoń Trąbalski, Zosia Samosia i inne wierszyki, Pan Maluśkiewicz i wieloryb.
Ciekawostki
Tuwim podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami. Niektóre to: Oldlen, Tuvim, St. M., Schyzio Frenik, Wim czy Roch Pekiński. Poeta przez wiele lat zmagał się z różnego rodzaju zaburzeniami nerwicowymi. Utwory Tuwima były wykorzystywane jako teksty piosenek. Wśród nich są m.in. Co nam zostało z tych lat ? M. Fogga, Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem G. Turnaua, Miłość ci wszystko wybaczy, Na pierwszy znak H. Ordonówny, Pomarańcze i mandarynki M. Grechuty, Tomaszów E. Demarczyk, Wspomnienie Cz. Niemena. Także wiersze dla dzieci wykonywane są jako piosenki, np.: Dwa Michały, Lokomotywa. Do wierszy poety sławni kompozytorzy napisali wiele pieśni, symfonii i utworów kameralnych, byli to m.in.: K. Szymanowski, W. Lutosławski, M. Górecki, K. Meyer.
