Dzień Języka Ojczystego
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to coroczne święto obchodzone 21 lutego, które zostało ustanowione przez UNESCO 17.11.1999 r. Dziś w każdej grupie były zabawy ,w których główną rolę odegrały „mowa i słowa”. Dzieci poznawały popularnych autorów literatury dla dzieci oraz ich utwory. „Krasnoludki” obejrzały prezentację multimedialną „Kto pisał dla dzieci”, w jej trakcie oglądały książki przedstawianych autorów . Dopasowywały również ilustracje do wierszy naszego patrona – Juliana Tuwima. „Krasnoludki” układały rymowanki na temat zimy ( np. Wyciągamy sanki i lepimy bałwanki, Rzucamy się śnieżkami z naszymi kolegami), dobierały obrazki i tworzyły rymy do nazw zwierząt ( np. żyrafa – szafa, ryba – szyba itp.). W grupie „Żabek” dzieci bawiły się z wierszem „Lokomotywa” i „Chory kotek”, uczestniczyły w zabawach logopedycznych z wykorzystaniem ilustracji i łamigłówek językowych. W „Słoneczkach” dzieci tworzyły inscenizację do „Lokomotywy” J. Tuwima, rozwiązywały „literackie” zagadki oraz rebusy obrazkowo – wyrazowe. We wszystkich grupach dzieci próbowały recytować trudne „łamańce językowe”, jak np. W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie, Stół z powyłamywanymi nogami i in. Przekonaliśmy się, że język polski nie jest łatwy i prosty. „Misiaczki” układały jeszcze zdania z wylosowanymi nazwami przedmiotów i podobnie jak „Biedronki”- rozwiązywały rebusy oraz krzyżówki. Najstarsze „Biedronki” oprócz rymowanek układały nowe wyrazy poprzez zmianę „ogonków” i „kresek” ( np. łata – lata, rąk – rak ). Wszystkie grupy otrzymały od Pani dyrektor upominki z okazji Dnia Języka Ojczystego w postaci skrzyneczki z literkami do układania. Dzieci próbowały ułożyć z nich swoje imię lub proste wyrazy. Dzisiejszy dzień uświadomił dzieciom, że polszczyzna jest jednym z 25 największych i najtrudniejszych języków na świecie. Język jest czymś w rodzaju okularów, przez które patrzymy na świat, jest częścią każdego z nas – mówimy nim niemal od urodzenia. Zabawy miały na celu zwrócenie uwagi na potrzebę dbania o język ojczysty, troskę o jego rozwój i przetrwanie.